Posted on 27 Mayıs 2010 by Şebnem Akalın

Hayvanlar Okulu

Bir zamanlar, hayvanlar bu “yeni dünya”nın sorunlarına bir çare bulabilmek için önemli birşeyler yapmaya karar vermişler. Ve bir okul ayarlamışlar.

Koşma, tırmanma, yüzme ve uçma ağırlıklı bir müfredat oluşturmuşlar. Müfredatı uygulamayı kolaylaştırmak amacıyla bütün hayvanlar aynı dersleri almışlar.

Ördek yüzmede öğretmeninden bile iyiymiş, ama uçmadan zar zor not alırken, koşmadan kalmış. Çok yavaş koşabildiğinden okuldan sonra bol pratik yapabilmek için yüzmeden zaman çalmaya başlamış. Bu, perdeli ayakları zarar görene kadar devam etmiş; yüzmede de sıradan bir öğrenci oluvermiş. Okulda sıradan bir öğrenci olmak kabul görüyormuş. Bu yüzden bu olay ördek hariç hiç kimsenin umrunda olmamış.

Okulda koşmada en başarılı tavşanmış, ama tavşan iyi yüzmek için yaptığı ekstra çalışmalardan yorgun düşmüş.

Sincap ise tırmanma birincisiymiş. Uçma dersinde öğretmeni ağacın üstünden altına doğru değil de, altından üstüne doğru koşturmasını isteyince büyük bir hayal kırıklığı yaşamış. Bu yüzden tırmanma notu C’ye, koşma notu da D’ye inmiş.

Kartal sınıfın problemli öğrencisiymiş. Kartalı disiplin altına almak çok zaman almış. Tırmanma dersinde ağacın başına tırmanırken diğer bütün hayvanları altetmiş, ama bunu yaparken tamamen kendi yöntemlerini kullanmakta ısrarlı davranmış.

Yıl sonunda oldukça iyi yüzebilen ve aynı zamanda koşabilen, tırmanabilen ve uçabilen biraz anormal su yılanı en yüksek ortalamayı tutturmuş ve sınıf birincisi olarak konuşma yapmış.

Çayır köpekleri okul dışında kaldıklarından okul harcıyla boğuşmak zorunda kalmışlar, çünkü idare müfredata kazmayı ve oyuk açmayı eklemiyormuş. Yavrularını bir porsuğun yanına çırak olarak vermişler. Daha sonra da dağ sıçanı ve sincaplara katılıp özel bir okul açma girişiminde bulunmuşlar.

Bu masaldan çıkarılacak bir ders olabilir mi?

George H. Reavis

Tavuk Suyuna Çorba Kitabından